Gastcolumn van Nico van der Lely in Medisch Dossier

Dweilen met de kraan open

In 2006 had ik alle reden om in het Reinier de Graaf Gasthuis in Delft de eerste polikliniek Jeugd en Alcohol op te richten. Mijn wek leek te veel op dweilen met de kraan open. Ik lapte een gestaag groeiend aantal kinderen op dat met een alcoholcoma binnenkwam op de spoedeisende hulp, terwijl drankproducenten het voor die kinderen tegelijkertijd eenvoudig en aantrekkelijk maakten om alcohol te drinken. Ouders, onderwijs en overheid deden te weinig om alcoholschade bij kinderen te voorkomen.

Als arts bemoei ik me ook met de oorzaak van de aandoening

Een longontsteking of andere medische aandoening bij een kind zijn niet te voorkomen; alcoholvergiftigingen zijn dat wel. Dat kon en moest anders. Daarom trad ik buiten de ziekenhuismuren. Ik ging in gesprek met gezondheidsorganisaties, politici, het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) en vele anderen en gaf samen met politie en lokale overheden voorlichting aan ouders op middelbare scholen. Ook was ik betrokken bij de verhoging van de leeftijdsgrens waarop in Nederland alcohol mocht worden gekocht van 16 naar 18 jaar.

Klik hier om de rest van de column te lezen.

 

Thijs (15) drinkt zichzelf in coma én zeven vrienden belanden ook in ziekenhuis: ‘Maar ze stoppen niet’

Met een halve fles wodka achter zijn kiezen werd Thijs (net 15) door vrienden voor het huis van zijn ouders gelegd. Het eerstvolgende moment dat hij zich weer kan herinneren, is dat hij wakker wordt in het Reinier de Graafziekenhuis in Delft. Nu probeert hij zijn vriendengroep te waarschuwen voor de gevaren van sterke drank. ,,Maar het lijkt alsof niemand het begrijpt.” Zeven van zijn vrienden belandden om dezelfde reden óók in het ziekenhuis.

De 15-jarige Thijs, (geanonimiseerd, zijn echte naam is bekend bij de redactie) is net klaar met werk. Het is een zonnige vrijdagmiddag in juli, perfect om met vrienden buiten te chillen. Een kratje bier ergens vandaan toveren als minderjarige is teveel gedoe. Dan moet je met zo’n zwaar kratje zeulen, en waar laat je die vervolgens? Daarom vragen ze een dakloze man in de binnenstad van Delft of hij sterke drank voor ze wil kopen. Een fluitje van een cent. Nog geen vijf minuten later hebben ze de buit in handen. “Op werk had ik in de middag alleen een klein broodje gegeten”, vertelt Thijs aan de keukentafel bij zijn ouders. Niet alleen de lege maag gooit roet in het eten die gezellige vrijdagmiddag. De tiener weet namelijk simpelweg niet hoeveel alcohol hij precies kan hebben. “Ik herinner me nog dat ik bij iemand achterop ben gegaan richting een pleintje. Daarna is het gewoon zwart. “
.
Lees hier het AD-artikel verder